อาชีพที่ฉันฝัน(เหรอ?)

ห่างหายไปนานกับ word press ที่ผ่านมา ยุ่งวุ่นวาย งานและอ่านหนังสือ
เป็นที่รู้รู้กันดีอยู่แล้วว่า การเป็น “ผู้สอบบัญชีรับอนุญาต” คุณจะต้องผ่านการฝึกหัดงาน 3 ปีและชั่วโมงการทำงานอย่างน้อย 3,000 ชั่วโมง
ซึ่งตอนนี้ก็ทำงานมาปีกว่ากว่าแล้ว ปีแรกของการทำงานชั่วโมงการฝึกหัดงานพุ่งไปอยู่ที่ 1,550 ชั่วโมง
มันเป็นเหมือนความโชคดีและความโชคร้ายที่ผสมเจือปนกันอย่างลงตัวในชีวิตการทำงาน

เนื่องจากว่าได้ตรวจธนาคารชื่อดังแห่งหนึ่งในประเทศไทย
ไม่รู้ว่าเกิดมาจากสาเหตุใด เป็นคนคนเดียวในรุ่นที่ได้เข้าตรวจทุกไตรมาสและทุกการตรวจพิเศษที่มี
จึงนับได้ว่าการทำงาน 12 เดือนของสุดามาศ นั่งตรวจธนาคารแห่งนี้ประมาณ 7-8 เดือน
ช่วงปีแรกที่เข้ามาทำงาน เป็นเด็ก(น้อย) ขยัน ใฝ่รู้ เพราะอยากรู้ว่าชีวิตการทำงานเป็นอย่างไร
เหมือนกับเด็กที่อยากเรียนรู้ตลอดเวลา เป็นผ้าขาวที่พร้อมจะเปรอะเปื้อนด้วยสีสันของความรู้ (เว่อร์ว่ะ)
แต่ความรู้สึกสนุกกับงานก็ค่อยๆเริ่มลดลง เมื่อเริ่มรู้จักถึงความหลากหลายในสังคม
และยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคนที่เรารู้สึกสนิทใจด้วยจะลาออก
อันที่จริงมันก็เป็นสิทธิ์ของแต่ละบุคคลที่จะออกล่ะ แต่มันก็ใจหายอ่ะเนอะ
จนเริ่มเข้าปีที่สอง งวดแรกของการตรวจก็เริ่มขึ้น
เจอหลายสิ่งอย่าง นิสัย สันดาน และอื่นๆอีกมากมาย
อ่อ…..รวมถึงการเป็นพี่ ที่จะมีน้องเข้ามาใหม่ด้วย อันนี้ล่ะที่ยาก
ยากตรงที่จะสอนยังไง? เรื่องบางเรื่องก็เป็นความชั่วร้ายของเรื่องบางเรื่องที่ยากจะบอก
หลายสิ่งอย่างจนทำให้รู้สึกอยากจะออกจากงาน
ซึ่งเป็นสิ่งที่พ่อแม่สนับสนุนอย่างเต็มที่ – -‘
จนสุดท้ายทำข้อตกลงว่า ถ้าสอบไม่ผ่าน จะลาออกไปเรียนต่อเลย

สอบผ่าน…

ทำให้ได้ทำงานต่อ ว่าแต่นี่คือสิ่งที่ต้องการจริงๆเหรอ?
รู้สึกว่าแค่ทำงานไปก่อนยังไม่อยากไปเรียน
ตอนนี้ทำงาน ตอนเย็นอ่านหนังสือ ต่างอะไรกับเรียนป.โทเหรอ?
เริ่มสับสันกับตัวเองล่ะ

ทำไมฉันถึงเลือกที่จะเป็น “ออดิท”

ฉันเป็นเด็กที่มีความฝันอยากเป็นนู่นนี่ นั่น มากมาย แต่ความสามารถของฉันไม่เอื้ออำนวย

ฉันจึงได้แต่คิดว่า “ฉันอยากจะเป็นเหมือน ป๊าและแม่ ที่มีเงินเดือนเยอะเยอะ” ซึ่งฉันคิดว่าฉันจะสามารถเลี้ยงดูพ่อแม่ในยามแก่เฒ่า

ตอนนั้น ฉันจึงมุ่งมั่นที่จะเรียน “การตลาด” เพื่อว่าโตขึ้น ฉันจะมีงานทำเหมือน ป๊าและแม่ ของฉัน

แต่ป๊ากลับบอกว่า “เรียนบัญชีดีกว่า เพราะปริญญาโท ฉันสามารถเรียนการตลาดได้ แต่ปริญญาตรีฉันจะไม่สามารถเรียนบัญชีได้”

ฉันจึงเบนความตั้งใจที่จะเรียน การตลาด มาเป็น “บัญชี” อย่างจริงจัง

จนในที่สุด,,ฉันก็สามารถเข้ามหาวิทยาลัยที่อยากเข้า พร้อมกับคณะตามที่หวังไว้(อย่างฉิวเฉียด)

เมื่อเข้ามาในรั่วมหาวิทยาลัย ฉันเคยได้ยินเพื่อนเพื่อนพูดกันว่า “Big 4” ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจว่าพูดถึงอะไรกัน?

ออดิท คืออะไร ฉันไม่รู้จัก เข้าใจมาตลอด(เอง)ว่า “บัญชี ก็คือนั่งทำบัญชีในบริษัททั่วไป”

จนฉันถูกหล่อหลอมมาด้วยประโยคที่ว่า “จบบัญชี ต้องทำงาน ออดิท Big 4”

สำหรับช่วงปีสุดท้ายของการเรียนในรั้วมหาวิทยาลัย ฉันสมัครทำงานทุกบริษัทใน “Big 4”

ฉันเคยอยากทำงาน หนึ่งในสี่บริษัทชั้นนำของประเทศ อยากทำงานมาก แต่ฉันก็ไม่ได้

จนกระทั่งฉันได้ทำงานหนึ่งในสี่ ซึ่งบริษัทที่อยากทำน้อยที่สุด

แต่ด้วยโชคชะตาหรือความจำเป็นสักอย่าง ฉันจึงต้องทำงานที่นี่ แม้ว่าฉันจะได้เรียนจากบริษัทที่ฉันอยากทำมากก็ตาม

ฉันจึงได้ทำงาน “ออดิท” อย่างเต็มตัว ซึ่งอีกไม่กี่วันนับจากนี้ ก็จะครบ 1 ปีเต็มสำหรับชีวิตการทำงาน “ออดิท”